Overig

door Roger Klaassen (met dank aan Luc Turkenburg en Peter van der Schouw)

Afgelopen zondag werd de jaarlijkse ledendag van het Hergé Genootschap gehouden in het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum. Ondanks de concurrentie van vaderdag kwamen er een kleine 100 leden opdagen.

Een belangrijk onderdeel van de Ledendag is natuurlijk de Algemene Ledenvergadering. Voorzitter Luc Turkenburg maakte zijn debuut als voorzitter op een ALV (hij is natuurlijk al een hele tijd in functie).

Luc vertelde dat het Hergé Genootschap weer overeind krabbelt na een lastige en turbulente periode. Zo is de relatie met Moulinsart de afgelopen tijd sterk verbeterd.

Penningmeester Paul Haanappel kon vertellen dat de vereniging uit de rode cijfers is gekropen. Kortom: de vereniging kan weer met vertrouwen naar de toekomst kijken.

Twee bestuursleden traden af tijdens de ALV. Stijn Verbeek nam afscheid als secretaris. Zijn juridische kennis is de afgelopen jaren van groot belang geweest voor de vereniging. Jacques Heemskerk nam afscheid als bestuurslid en hoofdredacteur van de website. Hij hield de site de afgelopen twee jaar in de lucht. Na een lange reis rond de wereld kwam hij tot de conclusie dat het zo mooi was geweest. Stijn & Jacques, hartelijk dank voor jullie inzet voor onze vereniging!

Waar mensen afscheid nemen, komen er gelukkig ook nieuwe bestuursleden bij – in dit geval Kees Langerak. Hij wordt de nieuwe hoofdredacteur van Duizend Bommen. Helaas staat Kees wat klein op de foto, maar bij een volgende ALV zijn er nieuwe kansen om hem van dichtbij te kunnen zien. We hopen dat er veel ALV’s met Kees zullen volgen!

Een belangrijk moment was de toekenning van het erelidmaatschap aan Gé Bom. Gé Bom is al jarenlang een grote kracht op de achtergrond: inschrijvingen van nieuwe leden, aanschaffen en verkopen van lastig te krijgen uitgaven (boeken, postzegels, munten, tijdschriften en wat al niet), zijn kraampje op ledendagen, onze digitale nieuwsbrief, tipgever voor de webredactie, enzovoorts enzovoorts. Mensen als Gé zijn van onschatbare waarde voor een vereniging, dus het erelidmaatschap is meer dan verdiend! Gefeliciteerd, Gé!

Dan was het tijd voor het onofficiële gedeelte. Steven Gielen gaf ’s ochtends al een introductie bij de eerste Kuifje-film, uit 1947: ‘De Krab met de Gulden Scharen’, ’s middags voegde hij daar nog een lezing met talloze filmfragmenten aan toe. Jan Aarnout Boer gaf een lezing over de strip Popokabaka, een voor Nederlandstaligen ontoegankelijke strip van Hergé uit 1928, op een scenario van René Verhaegen. De traditionele Kuifje-Quiz werd gewonnen door Theo Lenssen.

En ten slotte het gadget waarvoor de Hergégenoten in de rij stonden, verzorgd door Steven Gielen en Peter van der Schouw. Zij wisten beslag te leggen op een lading ‘Krab Extra’, rechtstreeks uit het drugslab van Omar Ben Salaad. Wie durft het blikje open te maken?

door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)

Hier zijn de eerste plaatjes van de ‘collectie 2020′ van Moulinsart’s kalenders en agenda’s. Het thema is … auto’s. Nu heb ik het niet helemaal scherp voor de geest, maar ‘auto’s’ komt op mij over als een al jarenlang lopend thema. Of zit ik fout?

door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)

In 1977 werd in Zweden een hoorspel opgenomen over de maanavonturen van Kuifje. Op 28 juni aanstaande verschijnt er een nieuwe ‘jubileum’-versie van. Het is een lp (vinyl), met op beide kanten een afbeelding afgedrukt (althans, zo begrijpen wij Google Translate’s vertaling) en hij verschijnt in een oplage van 300 exemplaren.

Op deze site kun je de lp kopen, voor 539 Zweedse kronen (exclusief verzendkosten). Was toch handig geweest als ook de Zweden de euro hadden ingevoerd, dan wisten we gelijk hoe duur die plaat is. Service van uw webredactie: hij kost 50,41 euro.

door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)

Vandaag werd bekend dat Anne Eyberg, sinds vier jaar directrice van het Musée Hergé, het museum gaat verlaten. Voordat ze als directrice bij het museum als directrice aan het werk ging, werkte ze al vele jaren voor Moulinsart – in diverse functies.

Ze vertrekt al eind juni. De reden van het vertrek is niet bekend gemaakt, maar de formulering ‘wederzijds akkoord’ duidt op gedonder achter de deuren van het museum.

Mijn inschatting: de achterblijvende bezoekersaantallen. In 2018 bezochten 80.000 bezoekers het museum, net zoveel als vijf jaar geleden. Bij de opening van het museum werd er nog gerept van 200.000 bezoekers per jaar… daar zit een flink gat tussen. Afgelopen mei, benadrukte Anne Eyberg in een interview in L’Echo nog dat de bezoekersaantallen een knauw hebben gekregen door de aanslagen in Brussel van 22 maart 2016, maar dat de aantallen nu weer groeien.

Er is nog geen opvolger bekend.

door Roger Klaassen

Het zal niemand ontgaan zijn dat er weer een tekening van Hergé is geveild voor een enorm bedrag op een veiling in Dallas… en wel voor 1.125.000 dollar, omgerekend iets minder dan een miljoen euro. Wie de nieuwe eigenaar is, is onbekend – ik kan wel verklappen dat ik het niet ben.

Veel Nederlandse nieuwsmedia hadden het over een tekening voor een ‘kaft’, maar dat is een onjuiste vertaling van het Engelse ‘cover’. Het gaat om een omslagtekening voor ‘Le Petit Vingtième’ van 13 februari 1930 – de eerste keer dat Kuifje op de omslag verscheen.

door Roger Klaassen

Dat er sigaren bestaan met het bekende teken van Kih-Oshk, dat wisten we al sinds 1934. Maar bier?

In 2006 werd in Kopenhagen de Mikkeller Brouwerij opgericht. Het werd al snel verkozen tot Deens bierbrouwer van het jaar en scoort hoog op internationale ranglijsten zoals ‘Ratebeer’. Of Kihoskh hun enige merk bier is, dat zou ik niet kunnen zeggen.

Voor wie Kopenhagen bezoekt, het Kihoskh-café is te vinden op de Sønder Boulevard. Proost!

door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)

Kuifje zoekt zijn route naar de maan dit keer onder de grond: dit is een foto uit de Parijse metro. Een advertentie voor het onlangs verschenen dubbelalbum ‘Tintin vers la lune’.

Nu weet iedereen die in Parijs wel eens de metro heeft genomen, dat het netwerk van metrolijnen en regionale treinverbindingen enorm uitgebreid is, maar dat er een lijn naar de maan loopt is wel verrassend. Toch hadden we al een vermoeden van het ongekende bereik van de Parijse metro: twee jaar geleden ging Kuifje via de metro al eens richting Moskou.

door Roger Klaassen

Zoals bekend bestaat het Hergé Museum in Louvain-la-Neuve tien jaar. Aan het museum is een vereniging verbonden van ‘Les Amis du Musée Hergé’ (Vrienden van het Hergé Museum). Het lidmaatschap kost 50 euro per jaar, en hiervoor heb je onder andere gratis toegang tot het museum, korting in de winkelen je ontvangt drie keer per jaar het elektronisch tijdschrift ADMH.

Het tienjarige bestaan van het museum was een goede reden om een aantal artikelen uit het tijdschrift te bundelen in een echt (papieren) boek. Dit is te koop in de museumwinkel voor 24,99 euro. En voor de mensen die geen Frans kunnen lezen: er is ook een Engelstalige editie (maar desalniettemin: leer Frans, beste mensen!)

Ik ken het tijdschrift niet, dus dit boek zou een mooie kennismaking met ADMH kunnen zijn.

Meer informatie over de vereniging ADMH: klik hier.

door Roger Klaassen

Afgelopen zaterdag overleed de Franse filosoof en Kuifje-kenner Michel Serres. Hij was onder Kuifje-volgers bekend van enkele boeken en artikelen over Hergé en Kuifje.

Serres studeerde af als filosoof. Zijn onderzoeksgebied: rationaliteit en vooruitgang in de wetenschap en de gevolgen daarvan. Speciale aandacht had de communicatie en de vrije toegang tot informatie. Maar af en toe nam hij gelukkig een Kuifje-album ter hand.

Hij schreef diverse artikelen over Kuifje, bouwde een vriendschap op met Hergé en werkte mee aan verschillende projecten voor radio en televisie. In 2000 werd een aantal van zijn artikelen over Hergé en Kuifje gebundeld in het boek ‘Hergé mon ami’. Oorspronkelijk met de ondertitel ‘Études et Portrait (Studies en Portret)’, maar deze verviel bij een heruitgave in 2016.

Serres kon onvermoeibaar vertellen over Kuifje – wel met zijn filosofische inslag, natuurlijk: ‘Volgens mij lijkt Kuifje op een gat in de pagina. Hij is niet-bestaand, een abstractie. Zijn hoofd is vaag, rond, als een fantoom. Een lezer steekt als het ware zijn hoofd door dit gat in de pagina en wordt zelf Kuifje en maakt deel uit van het verhaal dat Hergé vertelt. Precies zoals Haddock zich vereenzelvigt met zijn voorvader François de Haddocque wanneer hij met zijn hoofd door diens portret steekt.’

Al voor de oorlog las Serres de avonturen van Kuifje in tijdschriften (dat zou dan Coeurs Vaillants moeten zijn geweest): ‘De verhalen lieten zien hoe je je thuis kon voelen waar ook ter wereld: Zuid-Amerika, Egypte, het Middenoosten of in China. Het was zoals Jules Verne, maar dan makkelijker te begrijpen. De oorlog brak uit, en in Kuifje werd de vriendschap tussen de volkeren gevierd terwijl mensen elkaar doodden. Kuifje gaf me een wereld van vrede en vriendschap. Mijn generatie las Kuifje om zich af te sluiten en te beschermen tegen de boze buitenwereld.’

Ook bij het denken over zijn eigen dood viel Serres terug op Kuifje – met name op een scène uit ‘Het Gebroken Oor’ waar Kuifje kopje onder gaat in een rivier vol met pirañas. Serres: ‘Daar zie je hoe ik zal sterven. Op het ene plaatje zie je me nog, op het volgende plaatje zie je alleen nog wat rimpels in het water.’