door Roger Klaassen
Dat er sigaren bestaan met het bekende teken van Kih-Oshk, dat wisten we al sinds 1934. Maar bier?
In 2006 werd in Kopenhagen de Mikkeller Brouwerij opgericht. Het werd al snel verkozen tot Deens bierbrouwer van het jaar en scoort hoog op internationale ranglijsten zoals ‘Ratebeer’. Of Kihoskh hun enige merk bier is, dat zou ik niet kunnen zeggen.
Voor wie Kopenhagen bezoekt, het Kihoskh-café is te vinden op de Sønder Boulevard. Proost!
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Kuifje zoekt zijn route naar de maan dit keer onder de grond: dit is een foto uit de Parijse metro. Een advertentie voor het onlangs verschenen dubbelalbum ‘Tintin vers la lune’.
Nu weet iedereen die in Parijs wel eens de metro heeft genomen, dat het netwerk van metrolijnen en regionale treinverbindingen enorm uitgebreid is, maar dat er een lijn naar de maan loopt is wel verrassend. Toch hadden we al een vermoeden van het ongekende bereik van de Parijse metro: twee jaar geleden ging Kuifje via de metro al eens richting Moskou.
door Roger Klaassen
Zoals bekend bestaat het Hergé Museum in Louvain-la-Neuve tien jaar. Aan het museum is een vereniging verbonden van ‘Les Amis du Musée Hergé’ (Vrienden van het Hergé Museum). Het lidmaatschap kost 50 euro per jaar, en hiervoor heb je onder andere gratis toegang tot het museum, korting in de winkelen je ontvangt drie keer per jaar het elektronisch tijdschrift ADMH.
Het tienjarige bestaan van het museum was een goede reden om een aantal artikelen uit het tijdschrift te bundelen in een echt (papieren) boek. Dit is te koop in de museumwinkel voor 24,99 euro. En voor de mensen die geen Frans kunnen lezen: er is ook een Engelstalige editie (maar desalniettemin: leer Frans, beste mensen!)
Ik ken het tijdschrift niet, dus dit boek zou een mooie kennismaking met ADMH kunnen zijn.
Meer informatie over de vereniging ADMH: klik hier.
door Roger Klaassen
Afgelopen zaterdag overleed de Franse filosoof en Kuifje-kenner Michel Serres. Hij was onder Kuifje-volgers bekend van enkele boeken en artikelen over Hergé en Kuifje.
Serres studeerde af als filosoof. Zijn onderzoeksgebied: rationaliteit en vooruitgang in de wetenschap en de gevolgen daarvan. Speciale aandacht had de communicatie en de vrije toegang tot informatie. Maar af en toe nam hij gelukkig een Kuifje-album ter hand.
Hij schreef diverse artikelen over Kuifje, bouwde een vriendschap op met Hergé en werkte mee aan verschillende projecten voor radio en televisie. In 2000 werd een aantal van zijn artikelen over Hergé en Kuifje gebundeld in het boek ‘Hergé mon ami’. Oorspronkelijk met de ondertitel ‘Études et Portrait (Studies en Portret)’, maar deze verviel bij een heruitgave in 2016.
Serres kon onvermoeibaar vertellen over Kuifje – wel met zijn filosofische inslag, natuurlijk: ‘Volgens mij lijkt Kuifje op een gat in de pagina. Hij is niet-bestaand, een abstractie. Zijn hoofd is vaag, rond, als een fantoom. Een lezer steekt als het ware zijn hoofd door dit gat in de pagina en wordt zelf Kuifje en maakt deel uit van het verhaal dat Hergé vertelt. Precies zoals Haddock zich vereenzelvigt met zijn voorvader François de Haddocque wanneer hij met zijn hoofd door diens portret steekt.’
Al voor de oorlog las Serres de avonturen van Kuifje in tijdschriften (dat zou dan Coeurs Vaillants moeten zijn geweest): ‘De verhalen lieten zien hoe je je thuis kon voelen waar ook ter wereld: Zuid-Amerika, Egypte, het Middenoosten of in China. Het was zoals Jules Verne, maar dan makkelijker te begrijpen. De oorlog brak uit, en in Kuifje werd de vriendschap tussen de volkeren gevierd terwijl mensen elkaar doodden. Kuifje gaf me een wereld van vrede en vriendschap. Mijn generatie las Kuifje om zich af te sluiten en te beschermen tegen de boze buitenwereld.’
Ook bij het denken over zijn eigen dood viel Serres terug op Kuifje – met name op een scène uit ‘Het Gebroken Oor’ waar Kuifje kopje onder gaat in een rivier vol met pirañas. Serres: ‘Daar zie je hoe ik zal sterven. Op het ene plaatje zie je me nog, op het volgende plaatje zie je alleen nog wat rimpels in het water.’
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Op 23 juni aanstaande is er bij Phoenix Auction in Brussel een veiling van strips, met natuurlijk ook een flinke hoeveelheid kavels rond Kuifje. Of het met de komende Brexit te maken heeft weet ik niet, maar de Kuifje-kavels hebben vrijwel allemaal betrekking op ‘De Zwarte Rotsen’.
Alles komt voorbij: beeldjes in lood of kunsthars, allerhande textiel als vloerkleden (of wandkleden), kussens, handdoeken en dekbedhoezen, puzzels, poppen, veel albums waarvan sommige gesigneerd, stickers, dia’s of toverlantaarnfilms, film-cells, tijdschriften en kranten als Le Petit Vingtième, Coeurs Vaillants, O Papagaio en L’Echo Illustré, kleurboeken, spellen…
Er zijn ook originelen te koop, maar helaas geen pagina’s uit het album: een tekening met de Jansens uit een pop-up album uit 1970 en enkele ‘bleus de coloriage’. Er zit ook een mooie tekening bij van Kuifje en Bobbie bij de ruine van de Zwarte Rotsen, maar gezien de geschatte waarde (2500-3000 euro) gaat het hierbij om studio-werk. Een mooie tekening van Bob de Moor van Kuifje en Bobbie die een Schots café binnenkomen wordt zelfs nog lager ingeschat (1000-1200 euro) – ik heb er niet veel verstand van maar dit komt mij over als een koopje. Ook leuk (en nog lager ingeschat) zijn tekeningen van diverse personages uit ‘De Zwarte Rotsen’, bestemd voor een spelletjesboek (zie de afbeelding hierboven – voor zo ver ik kan inschatten zijn alleen de ‘spiegelbeelden’ origineel, de afbeeldingen daarboven opgeplakte kopieën).
Er zijn ook enkele kavels te koop die buiten het thema ‘Zwarte Rotsen’ vallen, waaronder een originele tekening van diverse personages voor een campagne rond de Kuifje-zegels. Gesigneerd door Hergé, dus daar moet je wel wat extra zakgeld voor meenemen (schatting 32.000-35.000 euro). Verder nog een hele stapel kerstkaarten, diverse albums en kavels die alleen te omschrijven zijn als ‘overig’.
Waar & Wanneer?
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Jawel, nog een beeld! Na een beeld van Hergé bij het Hergé Museum en een beeld van professor Paul Cantonneau in het Zwitserse Freiburg (of Fribourg), werd er afgelopen woensdag een buste van Hergé onthuld op het Theuxplein in Etterbeek, een deelgemeente van Brussel.
De buste werd in 1958 gemaakt door Nat Neujean, ook bekend van diverse beelden van Kuifje (vaak met Bobbie).
Het beeld staat dus op het Theuxplein in Brussel, in de buurt waar Hergé werd geboren en opgroeide. Een ander initiatief van de deelgemeente is om deze wijk om te dopen tot ‘Hergéwijk’, en alternatieve straatnaambordjes op te hangen. Het Theuxplein heet nu ook Hergéplein.
Ik vind het een aardig initiatief, maar het maakt Brussel niet eenvoudiger te doorgronden als buitenstaander: twee talen, 19 deelgemeenten, straten met twee verschillende namen… wie kan hier de weg nog vinden?
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Een tijdje geleden schreven we al over de rechtzaak van Moulinsart tegen Pascal Somon (klik hier). Gisteren deed de rechtbank in Reims uitspraak.
In 2015 was Pascal Somon al eens veroordeeld wegens schending van het auteursrecht van de erven Hergé (Fanny Rodwell). Somon moest een forse boete betalen van 45.000 euro en kreeg een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden opgelegd. Somon ging desondanks door met zijn op Hergé geïnspireerde tekeningen (volgens hemzelf hommages, volgens Moulinsart plagiaat). Vandaar dat Somon is deze nieuwe rechtzaak het risico liep de gavangenis in te moeten.
De uitspraak van de rechter gisteren was dat Somon opnieuw werd veroordeeld. Hij moet opnieuw een flinke schadevergoeding betalen (32.000 euro; uit de berichten die ik las is onduidelijk of hij zowel Moulinsart als Fanny Rodwell 32.000 euro moet betalen, of dat het totaalbedrag op 32.000 euro komt). De tekenaar hoeft niet per direct naar de gevangenis, maar zijn voorwaardelijke gevangenisstraf werd wel verzwaard: bij een nieuwe overtreding hangt hem nu een tien maanden gevangenisstraf boven het hoofd, met een proeftijd van twee jaar.
Kortom: er hoeft geen tekenaar de gevangenis in vanwege op Hergé geënte tekeningen, en dat lijkt ons een goede zaak.
De reactie van Pascal Somon, vertaald vanuit een artikel in Le Monde: ‘Deze keer stop ik, ik ben wel klaar met Kuifje. Ik walg van de hele zaak. Ik voel me net een schooljongen die een pak rammel met een liniaal heeft gehad.’ Maar het bloed kruipt waar het niet kan (en mag) gaan – zodra de figuur Kuifje in 2053 in het publieke domein (het auteursrecht vervalt namelijk 70 jaar na het overlijden van de auteur), is hij er klaar voor, zo vertelt Somon: ‘Dan ben ik 93 jaar en teken ik niet meer. Maar ik laat aan mijn dochter de bestanden na waarvan zij dan weer posters kan laten drukken.’
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Raar maar waar, er werd gisteren nog een beeld onthuld: een beeld van professor Cantonneau. Professor Cantonneau is het eerste Zwitserse personage uit de verhalen van Kuifje. Hij maakte zijn debuut in ‘De Geheimzinnige Ster’, als expeditielid op zoek naar de in de Noordelijke IJszee neergekomen meteoriet. Later was hij een lid van de expeditie die de mummie van Rascar Capac naar Europa haalde, en viel hij ook ten prooi aan de vloek van de Inca.
In ‘De Geheimzinnige Ster’ wordt Paul Cantonneau heel kort voorgesteld, als een professor aan de Universiteit van Fribourg (Freiburg). In ‘De kristallen bollen’ blijkt hij naar de omgeving van Molensloot te zijn verhuisd. Zijn wetenschappelijke discipline is onduidelijk, kennelijk is hij van alle markten thuis.
Om deze eerste Zwitser in Kuifje te eren, werd gisteren een beeld onthuld in de Jardin Botanique (De Botanische Tuin) van de Universiteit van Freiburg. Het gaat om een uit cortenstaal (met de kenmerkende roestlaag) gesneden tekening van de professor.
Voor wie in de buurt is: komende zaterdag is in Fribourg een museumnacht, met onder andere aandacht voor Kuifje. Wie verkleed komt als een personage uit Kuifje mag gratis naar binnen – parapluutje, lange jas en hoedje en je mag als Professor Cantonneau naar binnen.
door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Het Musée Hergé in Louvain-la-Neuve bestaat dit jaar 10 jaar. Gisteren werd dat gevierd met de onthulling van een bronzen beeld van Hergé, gemaakt door de Brusselse beeldhouwer Tom Frantzen.
Het beeld laat Hergé zien in een ontspannen houding, zittend op een stapel albums, een tekenbord op schoot, een kat op zijn schouders en een kleine Kuifje naast zich. Over schoonheid valt bij dit soort portretbeelden altijd te twisten, maar in elk geval komt de gelijkenis met Hergé mij overtuigend over. Ik vind het in elk geval een heel sympathiek beeld.
Wie het beeld wil bekijken, hebben we een tip: komend weekend is het museum gratis toegankelijk, ook vanwege die tiende verjaardag.
En dan Tom Frantzen: geen onbekende voor de trouwe Hergé-liefhebber. Hij maakte ook het grappige beeld van Agent 15 (bekend van Quick en Flupke), dat je sinds 1994 al kunt zien op het Saincteletteplein in Brussel.
Op de website van Tom Frantzen kun je een interessante fotoreportage zien over het creatieproces van het Hergé-beeld. Echt de moeite waard! Klik hier.
door Roger Klaassen
112 jaar geleden werd in dit huis in de Brusselse deelgemeente een jongetje geboren, Georges Remi. Zijn werk is nog altijd springlevend.