door Roger Klaassen (met dank aan Samy Herskowicz)
Onlangs verscheen dit Spaanse boek met ‘Kleine Sonnetten’ met de ondertitel ‘Voor rusteloze meisjes en jongens’. Het is geschreven door Victor Alfaro en geïllustreerd door Iván Alfaro – een familiezaakje dus. Ik zag alleen de pagina met het sonnet over Hergé – maar ik ga ervan uit dat de teneur van alle gedichten hetzelfde zal zijn: een liefdevolle jeugdherinnering.
Ik heb geprobeerd het gedicht te vertalen. Nu is het sonnet een traditionele dichtvorm met een vast rijmschema en een vaste metriek – ik wilde best een poging wagen, maar het gedicht bevat nogal wat albumtitels, die in het Spaans wel, maar in het Nederlands niet rijmen (en ook andere titels rijmen niet). En in de allerlaatste zin zit een zinsconstructie met een soort van dubbele ontkenning waar ik geen soepel Nederlands van kon bakken. Dus het is een vrije vorm geworden.
Hergé
Mijn vader had de complete verzameling
van Kuifje-albums.
Ik las ‘De sigaren van de farao’
en ik liet bal en schaats links liggen.
De titels roepen herinneringen op:
‘De zwarte rotsen’, ‘De Zaak Zonnebloem’.
Ik vocht tegen gangsters en ander uitschot:
‘Het gebroken oor’ en ‘De Zonnetempel’.
Bedankt, Hergé, voor zoveel avonturen,
voor kapitein Haddock, zijn gekte
en zijn dronkemansuitbarstingen.
Bedankt voor Bobbie en voor Castafiore,
voor dat ik me weer in mijn kindertijd waan,
als ik een Kuifje-album open sla.
Ik vraag me af of dit gedicht veel jonge lezers zal bekoren – het is eerder een nostalgische verzuchting van een oudere Kuifje-fan. Maar, wie weet, is die liefhebber op jaren precies wat de auteur bedoelt met ‘rusteloze meisjes en jongens’…
